Άρθρα

Ψυχολογική εξάρτηση από το φαγητό είναι η συχνή κατανάλωση μεγάλης ποσότητας τροφής που δεν οφείλεται σε πείνα, αλλά σε συναισθηματικούς παράγοντες. Χαρακτηρίζεται από επεισόδια υπερφαγίας που όμως συνοδεύονται από συναισθήματα ενοχής και ντροπής για τη συμπεριφορά αυτή.

Διαβάστε περισσότερα, εδώ

Η βία μέσα στην οικογένεια είναι ένα φαινόμενο διαπολιτισμικό, διαχρονικό και δεν διαλέγει κοινωνικές τάξεις. Στην Ελλάδα, το ποσοστό της βίας μέσα στην οικογένεια ανέρχεται στο 31%. Η πραγματική διάσταση του προβλήματος όμως δεν μπορεί να δοθεί, γιατί ένα μεγάλο ποσοστό γυναικών που κακοποιείται φοβάται να το καταγγείλει. Περίπου μόνο 1 στα 20 περιστατικά καταγγέλλεται στην Αστυνομία.

Διαβάστε περισσότερα, εδώ

Η μνήμη και η λήθη είναι δυο αναγκαίες και φυσιολογικές λειτουργίες του εγκεφάλου μας. Χωρίς τη μνήμη δεν θα μπορούσαμε να αφομοιώσουμε γνώσεις και εμπειρίες που οδηγούν στη διαδικασία της μάθησης, και χωρίς τη λήθη δεν θα μπορούσαμε αντέξουμε αυτή την πληθώρα των ερεθισμάτων και συχνά άχρηστων πληροφοριών που καθημερινά βομβαρδίζουν το μυαλό μας.

Διαβάστε περισσότερα, εδώ

Με τον όρο ‘ενδοοικογενειακή βία’ εννοούμε τον σωματικό, συναισθηματικό, πνευματικό εξαναγκασμό και εκφοβισμό, την βιαιοπραγία του ενός συζύγου προς τον άλλον, για απόκτηση ελέγχου και εξουσίας μέσα στην οικογένεια. Η ενδοοικογενειακή βία, όπως άλλωστε κάθε μορφή βίας, παραβιάζει την ελευθερία, την προσωπικότητα και την αξιοπρέπεια των μελών της.

Διαβάστε περισσότερα, εδώ

Η σύγχρονη εργαζόμενη μητέρα καλείται να παίξει πολλούς και συχνά δύσκολους ρόλους μέσα στην αυξανόμενα απαιτητική κοινωνία μας. Μια γυναίκα μπορεί να είναι συγχρόνως σύζυγος, μητέρα, εργαζόμενη, νοικοκυρά, κόρη, αδερφή, φίλη. Αν μέσα σε όλους αυτούς τους ρόλους προστεθεί και το ‘κοινωνικό κριτήριο της αξιοσύνης της’, τότε θα πρέπει να είναι πολύ καλή σε όλα, ώστε να εισπράξει επιβεβαίωση και επαίνους από τον περίγυρό της.

Διαβάστε περισσότερα, εδώ

Η ζήλια μέσα στη σχέση είναι ένα πολύ έντονο συναίσθημα που έχει τις ρίζες της στον αρχέγονο πόνο της εγκατάλειψης και στο φόβο του αποχωρισμού και της απώλειας. Ζήλια νιώθουν όλοι οι άνθρωποι. Αυτό που κάνει τη διαφορά είναι η ένταση και ο τρόπος με τον οποίο ο κάθε άνθρωπος την εκφράζει.

Διαβάστε περισσότερα, εδώ

Η προσφορά ενός δώρου συνδέεται γενικά με την έκφραση αγάπης, αναγνώρισης και ευγνωμοσύνης προς ένα πρόσωπο. Όταν μας προσφέρουν ένα δώρο νιώθουμε χαρά και ικανοποίηση. Είναι ένας τρόπος επικοινωνίας, μη λεκτικός, ενώ η μετάφρασή του ποικίλλει ανάλογα με την περίπτωση αλλά και την επιλογή του δώρου.

Διαβάστε περισσότερα, εδώ

Πολύ συχνά ακούμε τους γονείς να περιγράφουν τα παιδιά τους ως προσωπικότητες με χαμηλή ή υψηλή αυτοπεποίθηση. Τα χαρακτηριστικά που συνήθως εκφράζουν για αυτά σχετίζονται με την ανάληψη ευθυνών, με το θάρρος της γνώμης τους, με την καλή ή κακή εικόνα του σώματός τους και με την κοινωνικότητά τους.

Διαβάστε περισσότερα,εδώ

Το χρώμα είναι φως που έρχεται σε εμάς μέσα από τον ήλιο. Χαρακτηρίζεται από ενέργεια και το γεγονός ότι έχει επίδραση στην φυσική και ψυχική μας κατάσταση αποδεικνύεται και μέσα από πειράματα που κατά καιρούς έχουν γίνει. Ένα από τα πιο σημαντικά πειράματα είναι όταν ζητήθηκε από τυφλούς ανθρώπους να αναγνωρίσουν τα χρώματα με την αφή τους. Αναγνώρισαν και ονομάτισαν τα χρώματα με μεγάλη ευκολία.

Διαβάστε περισσότερα, εδώ

Στην Αμερική, τα τελευταία χρόνια έχει εισαχθεί στην επιστήμη της Περιβαλλοντικής Ψυχολογίας (Environmental Psychology) μια νέα διαταραχή με τον όρο ‘Σύνδρομο Έλλειψης Φύσης’ (Nature Deficit Disorder), που περιγράφει τις συνέπειες της απομάκρυνσης των παιδιών από τη φύση. Εισηγητής του όρου αυτού είναι ο Richard Louv όπου το 2005 επιχείρησε με το βιβλίο του ‘Last child in the wood’, να αναλύσει τις ψυχολογικές, νοητικές και συναισθηματικές διαταραχές των παιδιών που ζουν στα μεγάλα αστικά κέντρα.

Τα κύρια συμπτώματα της διαταραχής αυτής αφορούν στην αγχώδη νεύρωση, τη διάσπαση προσοχής, τα προβλήματα συμπεριφοράς, την κατάθλιψη και τις φοβίες. Η διαταραχή αυτή εμφανίζεται σε παγκόσμιο επίπεδο και οι συνέπειές της είναι ανησυχητικές για την ψυχική υγεία των παιδιών.

Διαβάστε περισσότερα,εδώ

Η περίοδος της αποκριάς είναι μια από τις πιο αγαπημένες γιορτές για μικρούς και μεγάλους, γιατί είναι η στιγμή που όλοι μπορούν να ξεφαντώσουν και να γλεντήσουν, χωρίς αναστολές και περιορισμούς. Αυτό είναι ακριβώς και το σημείο που διαφοροποιεί την Αποκριά από οποιαδήποτε άλλη γιορτή, η ευκαιρία δηλαδή να εκφραστεί μια βαθύτερη ανθρώπινη ψυχολογική ανάγκη, αυτή της μεταμφίεσης.

Διαβάστε περισσότερα, εδώ

Παιδιά που πάσχουν από χρόνιες ασθένειες, όπως διαβήτη, και έχουν στενή σχέση με ένα κατοικίδιο, τείνουν να αντιμετωπίζουν καλύτερα την ασθένειά τους. Εμφανίζουν επίσης καλύτερες στρατηγικές αντιμετώπισης ενώ φαίνεται ότι τα επίπεδα στρες, λόγω της ασθένειάς τους, μειώνονται σε πολύ σημαντικό βαθμό (Michigan State University, 2003)

Σε άλλη έρευνα που διεξήχθη στο Children’s Hospital San Diego (2006), τα ευρήματα αποκάλυψαν ότι όταν επισκέπτονταν τα χειρουργημένα παιδί στο Νοσοκομείο ένα κατοικίδιο, μειώνονταν ο σωματικός πόνος.

Σε πρόσφατη έρευνα του Πανεπιστημίου της Βόννης, ανακοινώθηκε ότι η παρουσία ενός κατοικίδιου μειώνει το σχολικό άγχος. Τα παιδιά που έχουν ένα κατοικίδιο, κάνουν λιγότερες απουσίες στο σχολείο. Επίσης, σε περιπτώσεις διαζυγίου των γονιών, τα παιδιά που στο σπίτι τους προϋπάρχει ένα κατοικίδιο, αντιμετωπίζουν καλύτερα το χωρισμό των γονιών τους, νιώθουν περισσότερη σιγουριά και ασφάλεια και εκφράζουν λιγότερη επιθετικότητα σε σχέση με παιδιά που δεν έχουν ένα κατοικίδιο ζώο.

Ο αριθμός των οικογενειών που έχουν κατοικίδια ζώα αυξάνεται σε ποσοστό που ανέρχεται μέχρι και 50%. Οι περισσότερες οικογένειες (90%) με κατοικίδιο θεωρούν και αντιμετωπίζουν το ζώο σαν ένα σημαντικό μέλος της οικογένειά τους.

Η διαταραχή πανικού (ΔΠ) είναι μια αγχώδης διαταραχή που εκδηλώνεται με ψυχολογικά και σωματικά συμπτώματα. Είναι μια από τις πιο συχνές ψυχικές παθήσεις κατά την οποία το άτομο παρουσιάζει ξαφνικά και απρόσμενα επεισόδια έντονου φόβου και άγχους.

Διαβάστε περισσότερα, εδώ

Η νευρική ανορεξία είναι μια σοβαρή διαταραχή της διατροφικής συμπεριφοράς, κατά την οποία το άτομο, συνήθως η γυναίκα, επιβάλλει στον εαυτό της την ασιτία, έχοντας τον ψυχαναγκαστικό φόβο της αύξησης βάρους.

Αυτό σημαίνει ότι αναπτύσσει έναν παράλογο φόβο για το πάχος, οπότε και αρνείται ψυχαναγκαστικά να δεχτεί τροφή. Παρόλο που το σωματικό βάρος υπολείπεται γύρω στο 15-20% του φυσιολογικού, το άτομο πιστεύει ότι είναι παχύσαρκο.

Η διαταραχή αυτή δεν αφορά στην όρεξη αλλά στην διαστρεβλωμένη αντίληψη της σωματικής εικόνας του ατόμου.

Πρόκειται για μια πολύ επικίνδυνη διαταραχή, η οποία μπορεί να οδηγήσει το άτομο στο θάνατο.

Διαβάστε περισσότερα, εδώ

Οι γιορτές είναι μια περίοδος χαράς και χαλάρωσης για τους περισσότερους ανθρώπους.

Δώρα, επισκέψεις σε φίλους, συναντήσεις με συγγενείς, έξοδοι, φτιάχνουν το εορταστικό κλίμα.

Οι διαφημίσεις και οι στολισμοί, τα χρώματα και τα σκηνικά στις βιτρίνες των καταστημάτων επηρεάζουν την ψυχολογία μας, προκαλούν συναισθηματικές φορτίσεις και μας εισάγουν σε ένα κόσμο συχνά ‘επίπλαστης’ ευτυχίας και χαράς.

Το έμμεσο μήνυμα που προβάλλεται στις γιορτές είναι ότι πρέπει να χαιρόμαστε και να ‘φοράμε’ το καλό μας χαμόγελο, συμβαδίζοντας με το πνεύμα των ημερών.

Οι γιορτές, με άλλα λόγια, προσπαθούν να ακυρώσουν το συναίσθημα της θλίψης και να επιβάλλουν τη χαρά.

Διαβάστε περισσότερα, εδώ

Είναι γεγονός ότι κάθε παιδί έχει φόβους και αυτό θεωρείται φυσιολογικό αλλά και αναγκαίο, γιατί συμβάλει στη γνωστική του ανάπτυξη.

Πολλοί από τους φόβους της παιδικής ηλικίας είναι φυσιολογικοί.

Όταν όμως το παιδί νιώθει έντονο φόβο για κάτι που δεν θεωρείται επικίνδυνο, και ο φόβος αυτός έχει διάρκεια, ένταση και εκφράζεται με υπερβολικές αντιδράσεις, τότε μιλάμε για φοβία.

Διαβάστε περισσότερα, εδώ

Το φαινόμενο της βίας στην οικογένεια αποτελεί ένα από τα πιο σοβαρά ψυχοκοινωνικά προβλήματα. Με τον όρο ‘ενδοοικογενειακή βια’ εννοούμε το σωματικό, συναισθηματικό, ψυχολογικό, πνευματικό εξαναγκασμό και εκφοβισμό, τη βιαιοπραγία του ενός συζύγου προς τον άλλον, με σκοπό την απόκτηση ελέγχου και εξουσίας μέσα στην οικογένεια. Η ενδοοικογενειακή βία, όπως άλλωστε κάθε μορφή βίας, παραβιάζει την ελευθερία, την προσωπικότητα και την αξιοπρέπεια των μελών της.

Παρόλο που σε καταστάσεις ενδοοικογενειακής βίας τα αρχικά θύματα είναι οι γυναίκες, η πραγματικότητα αποδεικνύει ότι και τα παιδιά υποφέρουν επίσης, είτε ως μάρτυρες σε σκηνές βίας, είτε ως στόχοι- θύματα της βίας, ή και τα δύο. Διαπολιτιστικές μελέτες έχουν δείξει ότι η γυναικεία κακοποίηση κυριαρχεί σε όλους τους πολιτισμούς και συνήθως συνυπάρχει με την παιδική κακοποίηση.

Διαβάστε περισσότερα, εδώ

To PTSD είναι μια συναισθηματική διαταραχή που αναπτύσσεται εξαιτίας ενός τρομακτικού γεγονότος, το οποίο απείλησε τη ζωή ενός ατόμου ή μιας ομάδας ανθρώπων, και το οποίο ξεπερνά τα όρια των συνηθισμένων ανθρώπινων εμπειριών.

Τραυματικά γεγονότα όπως φυσικές καταστροφές ή δυστυχήματα, βιασμοί, κακοποίηση, τρομοκρατικές ενέργειες, μπορούν να συμβούν στον καθένα από εμάς.

Σε κάθε τραυματικό γεγονός, θα λέγαμε ότι φυσιολογικοί άνθρωποι εκτίθενται σε μη φυσιολογικές καταστάσεις.

Το Σύνδρομο του Μετατραυματικού Στρες, όταν δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα, δημιουργεί στο άτομο ψυχικό τραύμα.

Διαβάστε περισσότερα, εδώ

Συχνά ακούμε τους γονείς να ανησυχούν για την ύπαρξη φανταστικών φίλων στη ζωή των παιδιών τους, θεωρώντας ότι δεν είναι φυσιολογικό και ότι κρύβει σοβαρούς κινδύνους για την ψυχική τους ανάπτυξη και εξέλιξη.

Τα πράγματα όμως δεν είναι έτσι, αρκεί βέβαια να διευκρινίσουμε τι ακριβώς σημαίνει ‘φανταστικός φίλος’ και μέχρι ποια ηλικία θεωρείται φυσιολογική η παρουσία του.

Διαβάστε περισσότερα, εδώ

Η επιθυμία του ανθρώπου να γνωρίζει το μέλλον και ό,τι αυτό του επιφυλάσσει, πηγάζει από την εσωτερική του ανάγκη να προσεγγίσει την αιωνιότητα, να σπάσει το φράγμα του χρόνου, να ακυρώσει το τεκμήριο της πεπερασμένης ύπαρξής του. Βασικό συστατικό αυτής της ανθρώπινης ανάγκης είναι το συναίσθημα του φόβου απέναντι στο θάνατο και το άγνωστο.

Διαβάστε περισσότερα, εδώ

Οι Ιάπωνες λένε το εξής εύστοχο ρητό: ‘πρώτα το άτομο παίρνει ένα ποτό, μετά το ποτό παίρνει ένα ποτό, και στο τέλος το ποτό παίρνει το άτομο’.

Όλοι γνωρίζουμε τις αρνητικές συνέπειες της μακροχρόνιας χρήσης του αλκοόλ στον ανθρώπινο οργανισμό. Ο όρος ‘αλκοολισμός’ χαρακτηρίζεται επίσημα και παγκόσμια ως νόσος και δυστυχώς παίρνει όλο και μεγαλύτερες κοινωνικές και ψυχολογικές διαστάσεις, καθώς φαίνεται πως όλο και περισσότερα άτομα εθίζονται στο αλκοόλ και δυσκολεύονται να απεξαρτηθούν.

Διαβάστε περισσότερα, εδώ